Tarot stanowi narzędzie, dzięki któremu mamy możliwość wglądu we własne jak i innych potrzeby oraz potencjały energetyczne czasem również nieuświadomione, pozwala zrozumieć zależności międzyludzkie czyli ułatwia lepsze zrozumienie siebie, innych oraz wszelkich zależności i zawiłości z jakimi przychodzi się spotkać w życiu, pomaga w poszukiwaniu inspiracji, dokonaniu zmian życiowych. Powinna jednak być także świadomość, że karty tarota nie są wyrocznią, a wróżby nie stanowią o jednej jedynej możliwej drodze czy rozwiązaniu trudności, ponieważ sami jesteśmy kowalami swego losu i sami stanowimy o sobie, jak również decydujemy jaką drogą podążać na podstawie własnych podjętych decyzji, tak więc można śmiało powiedzieć, że wyrocznia to stereotyp, w który wierzy nadal znaczna część ludzi, a jest to myślenie błędne.
Najistotniejsza w pracy z tarotem jest nie sama umiejętność stawiania kart, a kontakt z drugim człowiekiem, umiejętność rozmowy, wsłuchania się w niego, udzielenia wsparcia duchowego ułatwiając tym samym wyrzucenie z podświadomości czegoś istotnego od czego dana jednostka pragnie się uwolnić, uświadomić sobie, pragnie nazwać bądź znaleźć odpowiedź na nurtujące problemy. Ponadto sam tarocista powinien wykazać świadome i dojrzałe podejście do zjawiska pracy z kartami. Tarot jest dla dojrzałych i świadomych istot ludzkich. Spotkanie z tarocistą jest wsparciem i podpowiedzią, a czasami rozszerzającą postrzeganie rozmową z kimś doświadczonym.
I. Nie oceniaj i nie krytykuj negatywnie osób, którym pomagasz, a także nie wyrażaj niepochlebnych opinii na temat ich poglądów.
II. Zachowuj poufność informacji jakie zostają Ci powierzone przez potrzebujących.
III. Omawiając problemy z osobą potrzebującą wykaż się zrozumieniem wyzbywając się wszelkich uprzedzeń, pouczania czy przedmiotowego traktowania mogących naruszyć godność osobistą bądź przyczynić się do obniżenia poczucia wartości danej osoby.
IV. Miej na uwadze istnienie siły sugestii oraz siłę oddziaływania samospełniającej się przepowiedni w taki sposób by nie zadziałały te mechanizmy negatywnie na potrzebujących w formie autosugestii czy naprogramowania bez wiedzy potrzebujących.
V. Tarocista nie powinien :
1. przyczyniać się do uzależniania od siebie potrzebujących,
2. zaspokajać własnych potrzeb kosztem proszących o pomoc,
3. przekonywać o swej nieomylności lub do swoich wszelakich poglądów,
4. projektować na proszącego swoich problemów.
5. przepowiadać śmierci bądź straszyć potrzebującego.
VI. Nie można podejmować decyzji za osobę potrzebującą, ukaż możliwe opcje do wykorzystania i uświadom jaki rezultat może osiągnąć dzięki nim.
VII. W kontakcie z proszącym o pomoc mów zrozumiale używając czytelnego języka.
VIII. Sytuacją niedopuszczalną jest okazywanie pogardy innym tarocistom poddając krytyce umiejętności oraz ich doświadczenie.
*Powstały we współpracy z Daffne - A.S.
